tańczące koniuszki źdźbeł. . .

- I pomyśleć, że musisz żebrać u tych świń. Jestem jedynym, który wie, kim jesteś. Dlaczego
mi bardziej nie zaufasz? Co masz w zanadrzu przeciw mnie?

(...)

Wrzaski z otwartego okna płoszą wieczór na kwadratowym dziedzińcu. Głuchy ogrodnik w
fartuchu, zamaskowany twarzą Matthew Arnolda, popycha wzdłuż zamglonej łąki maszynkę
do strzyżenia trawników, śledząc uważnie tańczące koniuszki źdźbeł.

James Joyce (fragmenty powieści Ulisses, 1922)