wierzyński. . .

Tajemnica świata jest przezroczysta 

jak pajęczyna między tulipanami w ogrodzie 

w delikatnym i chybotliwym świetle deszczu. 

Pisz tak jakbyś miał umrzeć z zachwytu 

ale jeszcze lepiej z nienawiści do piękna świata 

to na jedno wychodzi i tak od ciebie nie zależy nic. 

Tajemnica świata jest nie do odgadnięcia 

jak drut kolczasty rozciągnięty między snem a jawą 

w kraju zbrukanym kłamstwem i okrucieństwem. 

Pisz tak jakbyś miał w masce ze zła i pamięci 

wyrwać sobie otwory na oczy wielkości sumienia. 

                                                          Kazimierz Brakoniecki 

   

   

   

człowiek jest zwierzęciem, które inteligencją musi kompensować niedostatki instynktu i ograniczonego przystosowania do życia. . .

   Pan Safranski, Kwiecieńko, kończy swoją przedmowę o Schopenhauerze następująco: „Dzikie lata filozofii ignorowały tego filozofa »wycia i zgrzytania zębów« i prastarą sztukę życia kontemplacyjnego, która chce osiągnąć Spokój. Te dzikie lata filozofii ignorowały filozofa, który wyprzedził swoją epokę, który przemyślał do końca trzy wielkie choroby ludzkiej manii wielkości. Chorobę kosmiczną: nasz świat jest jedną z niezmierzonej ilości planet  w nie mającej granic przestrzeni, gdzie istnieje pleśniowa warstwa żyjących i rozumnych istot. Chorobę biologiczną: człowiek jest zwierzęciem, które inteligencją musi kompensować niedostatki instynktu i ograniczonego przystosowania do życia. Chorobę psychologiczną: nasze świadome Ja nie jest panem we własnym domu. Oto jakie są trzy wielkie  choroby  ludzkiej  manii  wielkości...”.

Bohumil Hrabal (Listy do Kwiecieńki)