zbłąkania nie może uniknąć, chyba że chciałby, niczym kuglarz, zręcznie ukryć swe przeznaczenie. . .

   Widowisko upadku usuwa w cień nawet widowisko śmierci. Jakoż umierają wszystkie istoty, ale tylko człowiekowi pisane jest upaść. Względem życia jest on w sytuacji niepewnej )podobnie zresztą jak niepewna jest sytuacji życia względem materii). Im bardziej się od niego odsuwa - wznosząc się lub opadając - tym jest bliższy katastrofy. Czy zdoła się przekształcić czy też odkształcić - w obu wypadkach gubi drogę. Dodać trzeba, że tego zbłąkania nie może uniknąć, chyba że chciałby, niczym kuglarz, zręcznie ukryć swe przeznaczenie.
   C h c i e ć - to utrzymać się za wszelką cenę w stanie podrażnienia i rozgorączkowania. Wysiłek ten kosztuje sporo i nie jest powiedziane, że człowieka zawsze będzie na niego stać.

Emil Cioran (fragment pisma filozoficznego Upadek w czas, 1964)