Lebenthal nie odpowiedział. Siedział skulony i patrzył na miasto w dole. 509 przechylił się do tyłu. Wypowiedział to wreszcie po raz pierwszy. Ledwo je można wymówić, pomyślał, omal człowieka nie zabija, to takie niesamowite słowo. Unikałem go przez wszystkie te lata, zżarłoby mnie, gdybym o nim myślał; ale teraz pojawiło się znowu, dzisiaj, człowiek nie śmie jeszcze pomyśleć go do końca, ale ono jest i albo mnie zniszczy, albo się spełni.
Erich Maria Remarque (fragment powieści Iskra życia, 1952)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz