nie jestem godny swojego cierpienia. . .

   - Porzućmy na razie; w dodatku nie może się obyć bez szlachetności z pana strony. Tak, książę, pan musi sam palcem dotknąć, żeby znów nie uwierzyć, cha, cha! Czy bardzo pan mną teraz gardzi, jak pan myśli?
   - Za co? Za to, że pan więcej od nas cierpiał i cierpi?
   - Nie, ale za to, że nie jestem godny swojego cierpienia.

Fiodor Dostojewski (fragment powieści Idiota, 1868)