gdybym chciał, mógłbym być jednym z nich. . .

   Popijając herbatę po jedzeniu, przyglądam się ludziom na dworcu spieszącym w różnych kierunkach. Wszyscy gdzieś podążają. Gdybym chciał, mógłbym być jednym z nich. Mógłbym wsiąść teraz do jakiegoś pociągu i pojechać gdzieś indziej, myślę. Mógłbym wszystko rzucić, zostawić, pojechać do nieznanego miasta i zacząć wszystko jeszcze raz od początku. (...)
   Lecz dobrze wiem, że nie mogę nigdzie pojechać.

Haruki Murakami (fragment powieści Kafka nad morzem, 2002)