wybitny wstręt do wdzięczności. . .

— Panie hrabio, muszę pana na wstępie ostrzec: mam wybitny wstręt do wdzięczności, tak samo jak do długów; i co bądź by pan dla mnie uczynił, nie sprawi pan, abym mu się czuł zobowiązany.

André Gide (fragment powieści Lochy Watykanu, 1914)