w odróżnieniu od zwierząt wiemy, że czeka nas śmierć. . .

   - Psy i ptaki rzeczne nie robią tyle hałasu, ile my wywrzaskując De profundis. Czemu tylu poległych i tyle mszy za wskrzeszenie umarłych? - Opróżnił jednym haustem kielich, podniósł palec, jakby chciał przypomnieć Robertowi, że należy prowadzić życie prawe, a także pamiętać o świętych tajemnicach naszej świętej religii. - Panie, bądź człowiekiem dumnym; dzisiaj o włos uniknąłeś pięknej śmierci i równie beztrosko zachowuj się w przyszłości, wiedz bowiem, iż dusza umiera wraz z ciałem. Zakosztujesz więc żywota, a później umrzesz. Jesteśmy zwierzętami pośród zwierząt, jedni i drudzy jesteśmy synami materii, tyle że zostaliśmy gorzej uzbrojeni. Ponieważ jednak w odróżnieniu od zwierząt wiemy, że czeka nas śmierć, przygotowujemy się na tę chwilę, korzystając z życia, które otrzymaliśmy od przypadku i przez przypadek. Mądrość nakazuje nam spędzać dni na piciu i miłych pogawędkach, jak przystało szlachcicom, którzy gardzą duszami nikczemnymi. Koledzy, życie ma nam dług do spłacenia! (...) Poganie byli od nas mądrzejsi. Też mieli trzech bogów, ale matka, Kybele, nie utrzymywała, że pozostała dziewicą, choć wydała ich na świat.

Umberto Eco (fragment powieści Wyspa Dnia Poprzedniego, 1994)