mądrości nieucy. . .

Tak to bowiem jest: z bogów żaden ani nie filozofuje, ani nie pragnie zdobyć mądrości, jest już bowiem mądry. Ani nikt inny, jeśli już jest mądry, nie filozofuje. Nie filozofują też ani nie pragną zdobyć mądrości nieucy. Właśnie to bowiem przykre jest w nieuctwie, że człowiek, który nie jest ani piękny, ani dobry, ani rozumny, jednak mniema, że mu niczego nie brak. Czy ten, kto nie wie, że mu jakiejś rzeczy brak, mógłby jej pragnąć?"

Platon (Uczta, IV wiek p.n.e.)