co jest niewyrażalne, aporreton. . .

(...)Salustios. Metodę interpretowania niektórych mitów określa on w zdaniu (O Bogach i Świecie 3, 4), jakie już częściowo przytoczyliśmy, a teraz podajmy je w całości, bo może ono być i dla nas cennym pouczeniem:„Czy nie jest to godne podziwu, iż dzięki zewnętrznej niespójności (dia tes phainomenes atopias) takich opowieści dusza od razu pojmuje, że słowa to tylko zasłony, a prawda jest czymś, czego się me da wypowiedzieć (ludzką mową; co jest niewyrażalne, aporreton)?"

Zygmunt Kubiak (Mitologia Greków i Rzymian, 1997)