Wiosną było najstraszniej. Wszystko w przyrodzie się
zmienia... wszystko zaczyna żyć... Lepiej nikogo nie pytać, ile
zostało mu do odsiedzenia. Wiosną każdy wyrok to
wieczność! Jak ptaki przelecą, to nikt nie podniesie głowy.
Wiosną nie patrzy się w niebo...
Swietłana Aleksijewicz (Czasy secondhand. Koniec Czerwonego człowieka, 2009)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz