fenomenologia to. . .

Fenomenologia to zatem: sprawić, by to, co się ukazuje, widzieć samo z siebie tak, jak się samo z siebie (von ihm selbst her) ukazuje. Taki jest formalny sens badania, które nadaje sobie nazwę „fenomenologii". W ten jednakże sposób dochodzi do głosu nie co innego niż wypowiedziana wyżej maksyma: „Z powrotem do rzeczy samych!".

[...]

   „Za" fenomenami w sensie fenomenologii z istoty nie stoi nic innego, jednakże to, co ma być fenomenem, może być skryte. I właśnie dlatego, że fenomeny zrazu i zwykle nie są dane, potrzebna jest fenomenologia. „Zakrytość" to pojęcie przeciwstawne do „fenomen". Fenomeny mogą być zakryte na rozmaite sposoby. Po pierwsze, fenomen może być zakryty w tym sensie, że w ogóle nie został on jeszcze odkryty. Nie mamy o nim ani wiedzy, ani niewiedzy. Fenomen może być, po drugie, przesłonięty. Polega to na tym, że kiedyś został odkryty, znów jednak popadł w zakrycie. Ono zaś może stać się totalne lub też, jak to się z reguły dzieje, coś wcześniej odkrytego będzie jeszcze widoczne, choć tylko jako pozór.

Martin Heidegger (Bycie i Czas, 1927)