Na arenie padło kilka tysięcy zwierząt dzikich i oswojonych, walczyły z sobą zastępy gladiatorów, odbyła się nawet prawdziwa bitwa morska między dwiema flotami, arenę bowiem wypełniono wodą. Pomiędzy widzów rozrzucano też drewniane piłeczki z różnymi symbolami; kto zdołał którąś schwytać, otrzymywał odpowiednio do symbolu, to żywność, to odzież, to znowu kosztowne naczynia, bydło, niewolników. Tak rozpoczęła się historia jednego z najsławniejszych gmachów, jaki przetrwał do dziś w Rzymie cezarów. Jego nazwa oficjalnie brzmiała Amphitheatrum Flavium, ale zwykle zwie się go Koloseum. Nie dlatego, jak się niekiedy uważa, że jego rozmiary są kolosalne! Owszem, budowla to imponująca, mogła pomieścić przynajmniej 50 000 widzów siedzących, ale Rzym ówczesny znał większe, choćby Circus Maximus. Nazwa owa przylgnęła do amfiteatru dlatego, że tuż obok wznosił się odlany z brązu posąg Nerona, zwany kolosem.
Krawczuk, Aleksander (1995, 2006). Poczet Cesarzy Rzymskich. Kalendarium Cesarstwa Rzymskiego. Warszawa: Wydawnictwo Iskry.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz