mów do mnie jeszcze. . .

Mów do mnie jeszcze...
Za taką rozmową tęskniłem lata...
Każde twoje słowo słodkie w mym sercu wywołuje dreszcze -
mów do mnie jeszcze...

Mów do mnie jeszcze...
Ludzie nas nie słyszą, słowa twe dziwnie poją i kołyszą,
jak kwiatem, każdym słowem twym się pieszczę
mów do mnie jeszcze...

                                       Kazimierz Przerwa-Tetmajer (z tomu Poezje, 1894)