kultywuje problematyczne tęsknoty. . .

   — Byłoby ciekawsze usłyszeć, co by powiedział dowiedziawszy się, że dzielisz kabinę z obcym architektem.
   — Który używa błękitnych piżam, kultywuje problematyczne tęsknoty i jeszcze bardziej problematyczne nadzieje.

Julio Cortázar (fragment powieści Wielkie wygrane, 1960)

   

   

   

jedna z nadziei podróży. . .

Lektura, jedna z nadziei podróży. Czytać w łóżku, nie mając nic innego do roboty.

Julio Cortázar (fragment powieści Wielkie wygrane, 1960)

   

   

   

dwa sprzeczne sposoby intensyfikowania chwili bieżącej. . .

   — Rzecz polega na tym, że nie wszyscy lubią ostre sosy — powiedział Medrano. — Prawdopodobnie istnieją dwa sprzeczne sposoby intensyfikowania chwili bieżącej. Nasze władze wybrały całkowite zniesienie jakichkolwiek związków z przyszłością, usiłując budować negatywną tajemnicę. Przewidujący niepokoją się, rzecz jasna, ale ja na przykład czuję zaostrzenie się tego absurdalnego czasu teraźniejszego, po prostu się nim napawam.
   — I ja 'także — powiedziała Klaudia. — Po części dlatego, że w ogóle nie wierzę w przyszłość. To, co przed nami ukrywają, nie jest niczym więcej niż przyczynami teraźniejszości. Może sami nie mają pojęcia, ile magii zawierają ich biurokratyczne tajemnice.

Julio Cortázar (fragment powieści Wielkie wygrane, 1960)

   

   

   

jest jak należy, nie uważa pan?. . .

   — Jak dotąd idzie doskonale — powiedział doktor Restelli do Persja. — Wszystko jest jak należy, nie uważa pan?
   — Może nie tak zupełnie, skoro nalega pan, bym coś powiedział.

Julio Cortázar (fragment powieści Wielkie wygrane, 1960)

   

   

   

należało mi się zmęczenie. . .

(...)zamykała mieszkanie i pisała pożegnalne kartki, na które zawsze brak konceptu... Teraz wypocz- nie aż do znudzenia. Od dawna należał jej się wypoczynek. „Od dawna należało mi się zmęczenie, po którym mogłabym wypocząć" — poprawiła się, żonglując słowami.

Julio Cortázar (fragment powieści Wielkie wygrane, 1960)