byt w sobie. . .

Istota ludzka istnieje jednocześnie jako byt-w-sobie – rzecz lub podmiot i jako byt-dla-siebie, czyli świadomość, będąca niebytem, niebędąca więc tą rzeczą, której jest świadoma. Byt-w-sobie (czyli zjawiska lub rzeczy) jako "nieprzenikliwa dla samej siebie (...) dlatego że jest ona wypełniona samą sobą". Rzecz nie ma aspektów wewnętrznych i zewnętrznych – po prostu istnieje. Bytowi-dla-siebie, czyli świadomości nie przysługuje pełnia egzystencji, jest ona niebytem.

Jean-Paul Sartre

(fragment rozprawy filozoficznej Byt i nicość. Zarys ontologii fenomenologicznej, 1943)