człowiek może tak przez całe życie siedzieć na kamieniach. . .

- ciągnął po krótkim milczeniu cichszym już głosem, w którym wciąż jeszcze brzmiało szczególne wzruszenie - to nie miałbym na myśli teraźniejszości, lecz raczej może przyszłość... wtedy gdy, jako pani taka a taka, zniknie pani na dobre w eleganckim świecie, a... człowiek może tak przez całe życie siedzieć na kamieniach...

 Thomas Mann (fragment powieści Buddenbrookowie, 1901)