najtrudniej jest żyć i nie kłamać. . .

- Przyjaciółko moja, kłamałem przez całe życie. Nawet wtedy, gdy mówiłem prawdę. Nigdy nie mówiłem dla prawdy, a tylko dla siebie. Wiedziałem o tym od dawna, lecz widzę dopiero teraz. Och, gdzie są ci przyjaciele, których obrażałem przez całe życie moją przyjaźnią? I wszyscy, wszyscy! Sauez—vous może i teraz kłamię, na pewno kłamię. Najgorzej, że sam sobie wierzę, gdy kłamię. Najtrudniej jest żyć i nie kłamać... i... nie wierzyć we własne kłamstwo. Tak, tak, właśnie o to chodzi... Tak, ale o tym później. Jesteśmy razem! Razem! - dodał entuzjastycznie.

Fiodor Dostojewski (fragment powieści Biesy, 1873)