każdy postęp pragnie zawsze rozprawić się z dawnym sensem. . .

- Zdaje mi się - rzekł Ulrich - że każdy postęp jest równocześnie pewnym cofnięciem się. Postęp istnieje zawsze tylko w jednym określonym sensie, a ponieważ nasze życie jako całość nie ma w ogóle sensu, to w całości nie ma i postępu.

(...)

- Można również powiedzieć coś wręcz przeciwnego - mówił spokojnie dalej. - Jeśli nasze życie w szczegółach wykazuje pewien postęp, to musi mieć również w szczegółach sens. Skoro wszakże miało kiedyś sens - na przykład, składanie bogom ofiar z ludzi lub palenie czarownic, czy pudrowanie sobie włosów, więc i nadal zachowuje to swoją głęboką życiową mądrość, niezależnie od tego, że bardziej higieniczne i humanistyczne obyczaje stanowią istotnie postęp. Błąd polega na tym, że każdy postęp pragnie zawsze rozprawić się z dawnym sensem.

Robert Musil 

(fragment powieści awangardowej Człowiek bez właściwości, Tom II, 1942)