powietrze ma w sobie coś śmiertelnie wykrwawionego. . .

Majaczył przed nim jak późne dnie jesienne w górach, kiedy to powietrze ma w sobie coś śmiertelnie wykrwawionego, choć barwy goreją najwyższą namiętnością.

Robert Musil 

(fragment powieści awangardowej Człowiek bez właściwości, Tom III, 1942)