ciało jest oporne i tępe; znosi cierpliwie ucisk, podczas gdy dusza tęskni od dawna za współczuciem. . .

„Gdybyż to stało się teraz ze mną coś wstrząsającego!" — myśli sobie może jakiś tam człowiek. Gdybyś tak runął zemdlony, gdyby krew puściła ci się z ust lub chwyciły cię drgawki — jakże twardość i obojętność świata przemieniłyby się w okamgnieniu w baczne zainteresowanie, w przestrach i spóźniony żal! Niestety, ciało jest oporne i tępe; znosi cierpliwie ucisk, podczas gdy dusza tęskni od dawna za współczuciem i czułością; nie wyłania alarmujących i namacalnych przejawów, które przywoływałyby przed oczy możliwość nieszczęścia i przeraźliwym głosem wstrząsały sumieniem świata.

Thomas Mann (fragment powieści Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla, 1954)