mieć przyjaciół i aspiracje, nadzieje i marzenia. (...) Istnieją ludzie, dla których żaden zysk nie ma znaczenia, którzy są nieuleczalnie nieszczęśliwi i samotni. (...) Człowiek jest w życiu tak bardzo samotny, że zadaje sobie pytanie, czy samotność agonii nie jest symbolem ludzkiej egzystencji.
Emil Cioran (fragment pisma filozoficznego Na szczytach rozpaczy, 1934)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz