tylko jako obraz, jako teraźniejszość, bez żadnych wymagań, bez wczoraj i bez jutra. . .

Oddał się całkowicie uczuciom odprężenia i swobody, wypełniającym go tak, jak po skończonej, całodziennej pracy wypełnia chłopa poczucie zasłużonego odpoczynku; wiedział, że znalazł schronienie, że do niczego nie jest zobowiązany, wiedział, iż na chwilę został całkowicie wyłączony i zbędny, nie zobowiązany do jakiejkolwiek pracy i jakichkolwiek myśli, a jasny, barwami płonący dzień otaczał go promiennie i łagodnie, tylko jako obraz, jako teraźniejszość, bez żadnych wymagań, bez wczoraj i bez jutra.

Hermann Hesse (fragment powieści Gra szklanych paciorków, 1943)