wedle prawdziwej filozofii monastycznej to dlatego, iż moja mamka miała miękkie cycusie. . .

— Wszystko furda — rzekł mnich — wedle prawdziwej filozofii monastycznej to dlatego, iż moja mamka miała miękkie cycusie: owo gdy mnie karmiła, nos właził tam jak w masło i rósł sobie w nim i pęczniał niby ciasto w dzieży. Twarde cycki u mamki robią z dzieci płaskonosów. Ale co tam! Hura! Zdrów! Zdrów! Ad formom nasz cognoscitur ad te levavi! [Po kształcie nosa poznaje się... to, co ku tobie podniosłem] Dziękuję, nigdy nie jadam konfitur. Paziu, coś mokrego tutaj. Item pieczonych kasztanów!

François Rabelais (fragment powieści Gargantua i Pantagruel, 1564)