ludzie nie zabijają swoich błaznów. . .

   – Czy jesteś ich jedynym błaznem?
   – Ulubionym i oficjalnym.
   – A więc masz więcej szczęścia, niż przypuszczasz. Strzeż zazdrośnie swego stanowiska. Nie daj go sobie nikomu odebrać.
   – Nie rozumiem cię.
   – Bardzo proste. Ludzie nie zabijają swoich błaznów. Mogą obchodzić się z nimi okrutnie, mogą utrzymywać ich w ciągłym strachu, mogą ich obrabować, ale nie zabić.

Robert Graves (fragment powieści historycznej Ja, Klaudiusz, 1934)