częścią deszczu uderzającego w okno. . .

   Zamykam oczy, rozluźniam się, daję odpocząć naprężonym mięśniom. Nasłuchuję monotonnego dźwięku pociągu. Prawie bez uprzedzenia z okna płynie mi łza. Czuję na policzku jej ciepło. Wylewa się z oka, płynie po policzku, zatrzymuje się przy ustach i nieśpiesznie wysycha. Nie szkodzi, mówię sobie. To tylko łza. Wydaje mi się nawet, że nie jest moja. Mam wrażenie, że jest częścią deszczu uderzającego w okno.

Haruki Murakami (fragment powieści Kafka nad morzem, 2002)