podstawą wszelkiego szczęścia oraz kresem wszelkiej filozofii. . .

   - Właściwie to okropny wstyd, że człowiek chodzi po ziemi, tak strasznie mało wiedząc o niej. Nie znam nawet tych kilku głupich nazw.
   - Nie martw się, kochanie. Znacznie większy wstyd, że człowiek nie wie, po co właściwie chodzi po tej ziemi. Wobec tego kilka nazw więcej lub mniej naprawdę nic nie znaczy.
   - Takie jest twoje zdanie! Ale ja jestem przekonana, że mówisz tak tylko z lenistwa.
   Obróciłem się ku Pat.
   - Oczywiście, masz rację. Ale nad zagadnieniem lenistwa nie zastanawiano się jeszcze dostatecznie. Jest ono podstawą wszelkiego szczęścia oraz kresem wszelkiej filozofii. Chodź, połóż się przy mnie. Człowiek za mało leży. Ciągle tylko chodzi lub siedzi. Jest to stanowczo niekorzystne dla zwierzęcego dobrego samopoczucia. Dopiero kiedy człowiek leży, jest całkowicie pogodzony z sobą.

Erich Maria Remarque (fragment powieści Trzej towarzysze, 1936)