skończone doskonałości zapomina się łatwo. . .

   - A więc czymże jesteś?
   - Ani tym, ani owym. Strzępem, fragmentem...
   - To jest najcudowniejsze. Podnieca wyobraźnię. Takie kobiety kocha się wiecznie. Skończone doskonałości zapomina się łatwo. Wartościowe także wylatują z pamięci. Tylko fragmentów się nie zapomina.

Erich Maria Remarque (fragment powieści Trzej towarzysze, 1936)