urzeczywistnić się zgodnie z moimi potrzebami. . .

Być konkretnym człowiekiem. Być indywiduum. Nie dążyć do przemiany świata, jako całości - żyć w świecie, przerabiając go o tyle tylko, o ile leży w zasięgu mojej natury. Urzeczywistnić się zgodnie z moimi potrzebami - potrzebami indywidualnymi.
   Nie chcę powiedzieć, ze tamta myśl - zbiorowa, abstrakcyjna - że Ludzkość, jako taka, nie jest ważna. Ale musi być przywrócona równowaga. Najbardziej nowoczesny kierunek myślenia to ten, który  znów odkryje pojedynczego człowieka.

Witold Gombrowicz (Dziennik 1953-1956)