zgubisz ich — i siebie. . .

A może udało nam się przeniknąć do głębi k o g o ś? W takim razie najlepiej dla niego, żeby zniknął. Wszyscy żyjący noszą maski — nie tle w skutek reakcji obronnej, ile ze wstydu, z pragnienia ukrycia swej nierzeczywistości. Zedrzyj je, a zgubisz ich — i siebie. Zaiste, nie jest dobrze marudzić zbyt długo pod Drzewem Poznania.

Emil Cioran (fragment pisma filozoficznego Upadek w czas, 1964)