specjalna rozkosz. . .

Jest specjalna rozkosz w takim niespodzianym zerwaniu maski, w tym cynizmie, z jakim człowiek nagle ukazuje się innemu w taki sposób, że nie raczy się nawet wstydzić przed nim.

Fiodor Dostojewski (fragment powieści Skrzywdzeni i Poniżeni, 1861)