psom kości. . .

DUSZA NA WARGACH 

(AP 5, 78)

Agatona całując, duszę miałem na wargach.

PSOM KOŚCI 

(AP 7,100) 

Powiedziałem: Aleksis jest piękny. Tylko tyle. 

I teraz go, dokądkolwiek pójdzie, ściga czyjś wzrok. 

Duchu mój, czemu psom pokazujesz kości, by potem 

Żałować tego? Fajdrosa czyż nie straciłem tak?

Platon