znajomość siebie opłacamy zawsze. . .

Znajomość siebie opłacamy zawsze bardzo słono. Jak zresztą wszelkie poznanie. Gdy człowiek dosięgnie jego dna. odechciewa mu się Ą c. W świecie wytłumaczonym nic już nie miałoby sensu, chyba tylko szaleństwo. To. cośmy spenetrowali. przestaje być ważne. A może udało nam się przeniknąć do głębi kogoś ? W takim razie najlepiej dla niego, żeby zniknął. Wszyscy żyjący noszą maski — nie tyle wskutek reakcji obronnej, ile ze wstydu, z pragnienia ukrycia swej nierzeczywistości. Zedrzyj je, a zgubisz ich — i siebie. Zaiste, nie jest dobrze marudzić zbyt długo pod Drzewem Poznania.

Emil Cioran (fragment pisma filozoficznego Na szczytach rozpaczy, 1934)