jelenie idąc gęsiego w ciemnym lesie. . .

Każdy z ludzi zawiesił sobie na plecach tarczę, na której uprzednio nagryzmolił kredą koło. Dzięki temu żołnierze bez nawoływań mogli utrzymać łączność. Białe koła było całkiem nieźle widać. Na pomysł ten wpadł Aulus, który zauważył, że jelenie idąc gęsiego w ciemnym lesie kierują się białym futrem na zadzie poprzednika.

Robert Graves (fragment powieści historycznej Klaudiusz i Messalina, 1934)