twej duszy krzyk mnie wzruszył. i oto mnie masz!. . .

D u c h

Chciałeś mnie zwołać rozpacznymi modły, Aby mój głos
usłyszeć, aby ujrzeć twarz; Twej duszy krzyk mnie
wzruszył. I oto mnie masz! O nadczłowieku! Jakiż lęk cię
chwycił podły? Gdzież jest twej duszy zew, co się aż do
mnie wkradł? Gdzież pierś, co w tobie utworzyła świat I
chciała, szczęścia uniesiona snami, W pełni odetchnąć
na równi z duchami? Gdzież jest ten Faust, którego głos
mi brzmiał, Który ze wszystkich sił się ku mnie rwał?
Tyżeś to, gdy cię tknął mój wiew, Zadrżał, strwożony aż do
trzew, Robak, lękliwie lgnący w kurz!

                                      Johann Wolfgang von Goethe (z dramatu Faust, 1833)


U m o j e j s f e r y — według filozofa szwedzkiego E, Swedenborga każdy duch ma swoją „sferę", swój zasiąg działania.