słowa żyją i wędrują. . .

Słowa wędrują od człowieka do człowieka, do niewiast, do wszelkich gadatliwych istot. Słowa żyją i wędrują coraz dalej, dopóki nie dotrą tam, gdzie wyrządzają zło.

Trygve Gulbranssen (fragment powieści A lasy wiecznie śpiewają, 1933)