druga łza robi z kiczu kicz. . .

   Kicz wyciska dwie łzy wzruszenia. Pierwsza łza mówi: jakie to piękne, dzieci biegnące po trawniku!
   Druga łza mówi: jakie to piękne, wzruszyć się wraz z całą ludzkością dziećmi biegnącymi po trawniku!
   Dopiero ta druga łza robi z kiczu kicz.
   Braterstwo wszystkich ludzi świata można zbudować wyłącznie na kiczu.

Milan Kundera (fragment powieści Nieznośna lekkość bytu, 1984)