Jeśli sekunda naszego życia miałaby się powtarzać w nieskończoność, bylibyśmy przykuci do
wieczności jak Chrystus do krzyża. Takie wyobrażenie jest straszne. W świecie wiecznego powrotu na
każdym geście kładzie się ciężar nieznośnej odpowiedzialności. Dlatego też Nietzsche nazwał ideę
wiecznego powrotu najcięższym brzemieniem (das schwerste Gewichf).
Milan Kundera (fragment powieści Nieznośna lekkość bytu, 1984)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz