cóż sobie właściwie przypominasz?. . .

— Dobrze — mówił dalej Designori — a więc przypominasz sobie. Ale cóż sobie właściwie przypominasz? Prze lotne spotkanie z dawnym szkolnym kolegą, krótkie i pełne rozczarowania; idzie się potem dalej i więcej się już o nim nie myśli, chyba że po dziesiątkach lat tamten w niegrzeczny sposób o sprawie przypomni. Prawda, że tak właśnie jest? Bo czyż było inaczej, czyż było to dla ciebie czymś więcej ?

Hermann Hesse (fragment powieści Gra szklanych paciorków, 1943)