zakończyli życie w obłędzie, jak gdyby przyroda zakreśliła jakąś granicę. . .

   - Im nie można dyktować - rzekł. - Ani motylom, ani listowiu drzew. I tym także nie - wskazał na kilka książek noszących ślady częstego czytania. - Hólderlin i Nietzsche. Jeden pisał najczystsze hymny ku czci życia - drugi wyśnił boskie tańce dionizyjskiej wesołości i obaj zakończyli życie w obłędzie, jak gdyby przyroda zakreśliła jakąś granicę.

Erich Maria Remarque (fragment powieści Kochaj bliźniego, 1939)