posypaną popiołem. . .

Stałem sam w ogromnej, pustej sali. Ubrany byłem w zwykły worek, głowę i twarz miałem posypaną popiołem. Wycierałem oczy brudną ręką.

Tadeusz Różewicz 

(fragment prozy Moja córeczka, 1966)