dopóki żyje, trzeba czekać. . .

Bajeczny nawet bogacz wcale od tego, kto żyje z dnia na dzień, nie jest szczęśliwszy, jeżeli traf mu nie pozwoli dojść w pełnej pomyślności aż do kresu. Wielu przebogatych ludzi to zgoła nieszczęśliwcy. Wielu zaś takim, którzy jeno mierny mają dobytek, dobrze się w życiu wiedzie.

(...)

   Dopóki żyje, trzeba czekać i jeszcze nie nazywać go szczęśliwym, lecz tylko mówić, iż dobrze mu się powodzi.

Zygmunt Kubiak (Literatura Greków i Rzymian, 1999)