pokonałem życie. . .

(...)pokonałem życie, nie chcąc szukać dla niego rozwiązania. Ten spektakl odgrywany przez człowieka przyprawia o mdłości! Miłość to tyle, co wzajemne mieszanie śliny... Wszystkie uczucia czerpią swój absolut z marności gruczołów. Szlachectwem może być tylko zanegowanie istnienia, uśmiech, który zawisa nad pejzażami nicości.

Emil Cioran (z pisma filozoficznego Zarys rozkładu, 1945)